?Dag lief!?
?Dag lief, waar ben je??
?Net voorbij Woerden, ben zo thuis. Heb je ergens zin in, vanavond??
?Een film, een mooie.?
?O jee, iets romantisch??
?Nee, even niet. Iets cultureels, zie jij maar.?

Ik trek mijn scherm uit mijn mobiel en verzeil al zoekend in de VPRO-archieven.
Ik kom de documentaire tegen die ik een paar jaar geleden zo prachtig vond: over de laatste dagen van de schilder Constant. Ik bestel ?m en krijg meteen het bericht terug dat hij thuis in de computer klaarstaat.

Na het eten installeren we ons voor het centrale huiskamerscherm en we vinden de film nog even mooi als toen we hem voor het eerst zagen.

Na afloop krijgen we de mededeling op het scherm dat de automatisch van onze rekening afgeschreven vijf euro, ten goede komt aan het maken van een docu over de laatste ontwikkelingen in de aqua-art.

Wat was het toentertijd, realiseer ik me, een goed idee van de VPRO om uit dat politieke gemodder met die publieke analoge tv-netten te stappen en ?helemaal digitaal? te gaan.