Hard gewerkt vandaag.
Heb geprobeerd een advertentie met veel tekst uit de ochtendkrant begrijpend te lezen.

?Aanbesteding voor de pilot ?Reïntegratie door Opstapbanen??

Ik beschouwde het als een goede test voor het meten van mijn denkvermogen.

?Zijn hersenen-op-leeftijd nog in staat deze op het oog ondoordringbare letterbrij te doorgronden?- was de onderliggende vraag bij mijn puzzelwerk.

Ik ben eruit; ik meen te begrijpen wat de bedoeling van de advertentie is.

Zeer kort door de bocht:
De Gemeente Den Haag wil, uit ideëel motief (bevorderen van de zelfredzaamheid), langdurig werklozen aan een vaste baan helpen.
Ze heeft daartoe de Opstapbaan bedacht (?een nieuw instrument?).
De gemeente zoekt nu middels deze advertentie naar firma?s die voor 100 werklozen, bij wijze van proef, een vaste baan gaan vinden (vrije marktwerking).

Daar komt heel wat bij kijken. De Opstapbaner (die benaming verzin ik hierbij) dient begeleid en geschoold, er moeten diagnoses van zijn situatie gemaakt, trajectadviezen opgesteld, de werkgever kan een tijdelijke reïntegratiepremie krijgen, er moet ook teruggekoppeld naar de afdeling Werkkompas van de dienst SZW, enzovoorts. Klik de advertentie leesbaar als u het ook eens wilt proberen.

Op grond van de kennis die ik mij nu heb eigen gemaakt en aan de hand van persoonlijke instrumenten (de natte vinger en het water), durf ik een resultaat van de pilot van het Opstapbanenproject te voorspellen.

Eind 2005 zullen 4 van de 100 werkloze Opstapbaners een vaste baan hebben gevonden. Een operatie die ettelijke miljoenen euro?s zal hebben gekost.

Ik hoor het commentaar:
?O, wat zijn we weer lekker cynisch. Wat is het toch makkelijk vanaf de zijlijn alles af te kraken.?

Mijn antwoord:
Ik ben niet cynisch. Mijn voorspelling getuigt van een optimistische visie. De vier mensen die zich in het woordenbombardement en het trajectdoolhof van de Opstapbaan hebben staande gehouden, dienen hogelijk geprezen en van een riant salaris voorzien.