Gisteravond las de hoofdredacteur op het Crossing Border Festival voor uit een bonte stoet Bieslogstukjes van de afgelopen maanden.

Daaraan voorafgaand kon hij het niet laten als oud-Hagenaar zijn indrukken te geven van het Nieuwe Den Haag.

Den Haag is een grote stad, met van oudsher dorpse elementen. Maar nu gaat Den Haag aan City Marketing doen en dat zullen we weten.

Hoe is het de hoofdredacteur tijdens zijn vijfdaagse verblijf in de Hofstad bevallen?

U ziet de eerste zeven minuten van zijn lezing.

Vikram Chandra werd in 1961 geboren in New Delhi, studeerde Film en Creative Writing aan diverse universiteiten in de VS, schreef enkele succesvolle boeken en publiceert nu, na jaren research in India, de 1000-pagina's tellende 'epische thriller' Sacred Games (Godenspelen).

'To use the word "epic" in the context of a crime novel is usually asking for trouble, but few would question it being applied to Vikram Chandra's Sacred Games which clocks up 900 pages and weighs in at nearly three pounds.
Epic it is, though, in scale and scope and in the quality of the writing, which is superb, from the moment Inspector Sartaj Singh makes contact with gangster Ganesh Gaitonde on the day of his death.
Sartaj is the only Sikh inspector on the Mumbai police force and through him we not only get the gangster's story in flashback, but also a vivid picture of a teeming city where "the morgue is too small" and absolutely everybody is corrupt.
Sacred Games is a stunning novel and one of the best crime novels of the year, with Sartaj a wonderfully sympathetic hero whose philosophy is that the police are good men who have to be bad in order to keep the worst men under control.' -- Mike Ripley, Birmingham Post.

Op Crossing Border onthulde Vikram Chandra aan interviewster Lidewijde Paris enkele verbazingwekkende details over zijn contacten met de onderwereld en komt hij tot de conclusie dat onder- en bovenwereld zeer dicht bij elkaar liggen.

'Zijn politiek-literaire tijdschrift N+1 en zijn humorvolle debuut Indecision, over een besluiteloze student, maakten van Benjamin Kunkel het nieuwste wonderkind van de Amerikaanse literatuur. Geen postmoderne borstklopperij meer, maar engagement. ?Het woord socialisme in een Amerikaanse roman wordt als veel choquerender ervaren dan welke seksuele handeling dan ook.?

Hij heeft al een klein jaar de tijd gehad eraan te wennen, maar een tikje beduusd is Benjamin Kunkel (32) nog altijd. Met het verschijnen van zijn debuutroman Indecision werd de jonge New Yorker in een klap bestempeld tot het nieuwe wonderkind van de Amerikaanse literatuur. Critici van de grote kranten haalden hun grootste woorden van stal. Collega-schrijvers als Jay McInerney stonden te jubelen. Een recensent kroop zelfs in de huid van Holden Caulfield, de held van Catcher in the Rye, omdat hij Kunkels protagonist Dwight Wilmerding beschouwde als een eenentwintigste-eeuwse zielsverwant van deze legendarische dolende adolescent.

Het boek werd in een mum van tijd in vele landen vertaald, en binnenkort wordt het hoogstwaarschijnlijk verfilmd. En dan was er, in de slipstream van Kunkels succes, ook nog volop aandacht voor het uiterst kritische, dwarse tijdschrift N+1, waarvan hij een van de oprichters is.'

Sander Donkers in Vrij Nederland

Op het Crossing Border Festival las Benjamin Kunkel een kort verhaal voor uit het tijdschrift N+!: My Predicament.

'Als ik mensen van de festivalorganisatie spreek hebben ze het over de ivoren toren waar schrijvers doorgaans in zitten en waar ze uit moeten komen om deel te nemen aan het leven.
Ik weet niet in hoeverre dit waar is, volgens mij is het tegenwoordig juist het probleem dat schrijvers niet vaak genoeg in hun ivoren toren zitten en zich bemoeien met zaken die hen niets aangaan of waar ze geen verstand van hebben.
Er zitten ook schrijvers tussen die eerder in een ondergrondse kerker thuis horen dan in een ivoren toren.
Denk hierbij bijvoorbeeld aan Wessel te Gussinklo die een paar maanden geleden een beschamend epistel schreef aan zijn apotheker waarin hij om het ontslag vroeg van een islamitische apothekersassistente. Het meisje zou een representant zijn van een achterlijke en gevaarlijke wereld omdat ze een lapje stof om haar hoofd draagt.'

Een fragment van het weblog van schrijver Hassan Bahara.
Hij en auteurs Arjen Lubach, Aukelien Weverling en Niels 't Hooft schrijven op vier weblogs over Den Haag en het Crossing Border Festival.

De Engelse schrijver Gautam Malkani (30) veroorzaakte met zijn eerste boek Londonstani een hype op de laatste Frankfurter Buchmesse.

Er vloeide een toernee door de wereld uit voort die hem na Canada in Den Haag bracht, waar hij op het Crossing Border Festival werd geïnterviewd door Vrij Nederland-redactrice Margalith Kleijwegt.

Londonstani - het verhaal over jonge Oost-Aziaten in Hounslow, een suburb van Londen, is doorspekt met slang en straattaal uit diverse subculuren.

Malkani groeide zelf in die wijk op, studeerde in Cambridge en werkte - naast zijn redacteurschap bij de Financial Times, drie jaar obsessief aan zijn boek.

De gemengde subcultuur die hij de afgelopen jaren heeft zien ontstaan, stemt de schrijver zeer optimistisch.
En dat is weer eens een ander integratiegeluid!

Bieslog verblijft, net als vorig jaar, op het Crossing Border Festival op en rond het Spui in Den Haag.
In de komende vier dagen zult u op Bieslog dus andere onderwerpen aantreffen dan gebruikelijk.

Het Crossing Border Festival brengt een unieke mixture van muziek en literatuur - dit jaar uitgebreid met beeldende kunst - en Bieslog zal zich voornamelijk bezighouden met de literatuur.

Daarbij werken we samen met Vrij Nederland - journalisten van dit weekblad interviewen nieuwe schrijvers en Bieslog legt die gesprekken vast. Die video's zijn te zien op Bieslog en op de site van VN.
Ook op vrijnederland.nl: vier webloggers die dagelijkse festivalimpressies plaatsen.

En zo zijn we weer behoorlijk modern en multimediaal bezig!

Vanmiddag vond de opening plaats in TAG, een centrum van jonge kunstenaars (in hun gebouw aan de Stille Veerkade is Bieslog gehuisvest) en we spreken met festivaldirecteur Louis Behre over het karakter van Crossing Border 2006.